Dziś na blogu będzie... GOLIZNA i będęświecić gołym brzuchem o!
W sumie to nie do końca - po prostu pokażę spodnie o których pisałam we wcześniejszym poście.
Długość za kostkę spodobała mi się gdy zobaczyłam w takowych jedną z młodych mamusiek w kościele. To takie spodnie, które mówią, że właścicielka boryka się z problemem wody w piwnicy ;)
Pierwotnie spodnie miały być długie ale ponieważ szyłam z resztki włoskiego punto (tak, tego niemechacącego się), musiałam dosztukować nogawki. Po zszyciu nie wyglądało to dobrze, sztukowanie wypadało na przodzie nogawek więc rach-ciach i co zbędne to obcięłam.
I dobrze bo taka długość genialnie pasuje do szpilek i całkiem znośnie do balerinek.
![]()
![]()
![]()
Spodnie nie są biodrówkami (nie lubię tego fasonu), mają wysoki pas i są mocno dopasowane. Są też niesamowicie wygodne i przyjemne w noszeniu. Jedyną ich ozdobą są guziczki przyszyte na dole nogawek. Zapinane z przodu na kryty zamek wszyty perfekcyjnie dzięki pomocy Majki z grupy Śląskie szyje :) Z tego miejsca chcę raz jeszcze podziękować Majce i Lilianie za wyeliminowanie problemu skręcającej się nogawki. Oj gdyby nie dziewczyny to nie wiem czy kiedykolwiek skończyłabym je szyć. Pewnie nie.
![]()
Teraz zastanawiam się z czego szyłam?! Burda, Złoty Krój czy Papavero?? Kurcze chyba z Burdy ale głowy nie dam. Zanim się uszyły bardzo długo leżały skrojone.
![]()
![]()
Stanisław dawno nie gościł na blogu. Cóż tu nowego napisać - rośnie chłopak, zrobił się bardzo kontaktowy i jest dosłownie wszędzie. Skapnął się też, że ja i on to nie jeden organizm i wpadł w lekką panikę. Teraz jest tylko MAMA i MAMA i bez MAMY ani rusz. Poza tym ciężko znosi ząbkowanie, właśnie idą mu 4 zęby naraz, ryczy z bólu, ślini się na potęgę a my powoli dostajemy na głowę. No nic, jakoś to trzeba przeżyć. Nikt nie mówił, że będzie lekko ;) W każdym razie dobrze, że dzieci nie pamiętają wczesnego dzieciństwa :D
Pozdrawiam!
Sus
W sumie to nie do końca - po prostu pokażę spodnie o których pisałam we wcześniejszym poście.
 |
| :-P |
Pierwotnie spodnie miały być długie ale ponieważ szyłam z resztki włoskiego punto (tak, tego niemechacącego się), musiałam dosztukować nogawki. Po zszyciu nie wyglądało to dobrze, sztukowanie wypadało na przodzie nogawek więc rach-ciach i co zbędne to obcięłam.
I dobrze bo taka długość genialnie pasuje do szpilek i całkiem znośnie do balerinek.
Spodnie nie są biodrówkami (nie lubię tego fasonu), mają wysoki pas i są mocno dopasowane. Są też niesamowicie wygodne i przyjemne w noszeniu. Jedyną ich ozdobą są guziczki przyszyte na dole nogawek. Zapinane z przodu na kryty zamek wszyty perfekcyjnie dzięki pomocy Majki z grupy Śląskie szyje :) Z tego miejsca chcę raz jeszcze podziękować Majce i Lilianie za wyeliminowanie problemu skręcającej się nogawki. Oj gdyby nie dziewczyny to nie wiem czy kiedykolwiek skończyłabym je szyć. Pewnie nie.
Teraz zastanawiam się z czego szyłam?! Burda, Złoty Krój czy Papavero?? Kurcze chyba z Burdy ale głowy nie dam. Zanim się uszyły bardzo długo leżały skrojone.
Stanisław dawno nie gościł na blogu. Cóż tu nowego napisać - rośnie chłopak, zrobił się bardzo kontaktowy i jest dosłownie wszędzie. Skapnął się też, że ja i on to nie jeden organizm i wpadł w lekką panikę. Teraz jest tylko MAMA i MAMA i bez MAMY ani rusz. Poza tym ciężko znosi ząbkowanie, właśnie idą mu 4 zęby naraz, ryczy z bólu, ślini się na potęgę a my powoli dostajemy na głowę. No nic, jakoś to trzeba przeżyć. Nikt nie mówił, że będzie lekko ;) W każdym razie dobrze, że dzieci nie pamiętają wczesnego dzieciństwa :D
 |
| Staś ma 9 miesięcy i 8 dni |
Pozdrawiam!
Sus